Soms denk ik wel eens dat niet alleen de mensen zijn getroffen door corona, maar dat ook de natuur een klap ervan heeft meegekregen. Zo jojoot het weer maar door met zomerse temperaturen en ijzige winterse winden, wat de oorzaak kan zijn dat veel bloemen in de war zijn en aarzelen met opkomen. Orchideeën zijn laat, anemoontjes moeten afstand houden of blijven in lockdown onder de aarde. Tijdens deze tweede corona-lente is de bloemen- en bloesempracht behoorlijk povertjes.
De enige die zich nergens iets van aantrekt, is de uit Zuid-Afrika overgevlogen ‘illegale’ knikkende klaverzuring (Oxalis-pes-caprae), die net als de Zuid-Afrikaanse corona-variant hardhandig om zich heen trapt en veel velden verovert. Slechts de blauwe druifjes durven zich hiertegen te verzetten, hun hemelsblauw echter vaak overtroefd door de knallend lichtgele kleur van de klaverzuring.
En dan de zee. Die had wekenlang een heel laag peil. Kleine eilandjes kregen een riante voetweg naar het vasteland, en archeologische muren rezen op uit het water om eindelijk naar wat frisse lucht te happen. Hele stukken kust werden bereikbaar over lage rotsformaties die wit waren uitgeslagen, de zeemeeuwen blij kwetterend met hun nieuwe wandelgebieden.
Na de aardbeving op Samos (20-10-2020) bleek het eiland 18 tot 21 centimeter verhoogd te zijn. De afgelopen tijd heeft het best veel gerommeld in de Griekse bodem, maar niet zodanig dat het gros van de tectonische platen onder Griekenland de hoogte in zijn gestoken.
Het lage peil zal wel aan de maan en de sterren liggen, die heersen over de getijden. Ook zij zijn van slag, indien dit langdurige laagtij een idee van hen was. Ik had de zee nog nooit zó lang zó laag zien staan en vroeg me ernstig af, waar al dat water was gebleven. Alsof een boze god de stop er eventjes uit had getrokken. Of alsof kwaadaardige wolken enorme hoeveelheden water uit zee tot zich hadden genomen in voorbereiding van een allesvernietigende zondvloed.
Voor de sterk slinkende vispopulatie heeft Turkije een discoboulevard geopend tegenover Eftaloe. Daar doet de eindeloze rij meedogenloze, grote vissersboten me tenminste aan denken. ’s Nachts liggen ze gelukzalig te swingen met grote witte lampen, een enkele groen of rood, en verlichten hiermee de zee alsof het een balzaal is. Je zou bijna denken dat ze met dit evenement zoveel vis uit de zee halen, dat zij de oorzaak zijn van het lage peil van de zee. De Lesvoriaanse vissers klagen in ieder geval dat er bijna geen vis meer te vangen valt.
De corona-tijd maakt je in de war. Zo was het dit weekend carnaval, maar het is verboden om gezamenlijk uit je bol te gaan. Al die uitbundige feestdagen in de aanloop naar de vasten voor Pasen sluipen geruisloos voorbij, waardoor je het houvast aan de tijd kwijtraakt. Het traditionele vliegeren op Kathara Deftera (Schone Maandag) is toegestaan, ook al mag je niet de auto pakken om naar een geschikte vliegerplek te rijden: je mag alleen lopend of fietsend van huis om de hond, kinderen en vliegers uitte laten. Het gros van de oesters en andere schelpdieren uit de Golf van Kalloni – die traditioneel vóór en tijdens de vastenperiode worden geserveerd in de restaurants – verdwijnen nu rechtstreeks naar Athene. De restaurants zijn immers al bijna een half jaar dicht. Misschien worden schelpdieren mondjesmaat in de viswinkels in Kalloni en Mytilini verkocht, maar tegenwoordig mag je alleen maar winkelen binnen een straal van 2 km van je huis vandaan. Wat onzin is, want ik heb geen winkel op die korte afstand, laat staan een viswinkel. Officieel zou ik dus moeten verhongeren, tenzij ik me een dieet aanmeet van chorta.
Zo modderen we maar voort in deze vreemde tijden, waarin niet alleen de mens maar ook de natuur van slag is. Burgerlijke ongehoorzaamheid viert hoogtij. Niet alle regels kunnen strikt worden nageleefd, vooral niet op een eiland waar de natuur roept om gezien te worden.
De zee stijgt weer langzaam, eilandjes worden weer eilandjes, oeroude muren verdwijnen in de golven. Met Pasen zal alles beter zijn, zo probeert de regering haar volk te sussen. Grieks Pasen valt dit jaar begin mei, dus er is nog tijd om te vaccineren. Het plan is dat de bewoners van alle kleine eilanden tegen de ziekte gevaccineerd moeten zijn wanneer de paashaas uit het hoge gras springt, om vervolgens toeristengolven te kunnen ontvangen. Lesvos is geen klein eiland en zal daar niet toe behoren. Maar of men alle Grieken kan tegenhouden die hier een huis hebben en per se daar hun rode eieren tegen elkaar willen tikken, valt te bezien. De jeugd is al in opstand gekomen in de hoofdstad. Nu de rest van de bevolking nog.