Gevaarlijkste-Wegen-Op-Lesvos

(Het kerkje aan zee in Lapsarna)

Twaalf jaar bouwen en de premier van Griekenland, Kyriakos Mitsotakis, waren ervoor nodig om de 46,7 kilometer lange nieuwe weg van Sigri naar Kalloni te kunnen openen. Deels wegverbetering, deels nieuwe stukken weg, de oorspronkelijke weg vier kilometer korter makend, maar ook veertig minuten sneller. Een machtig nieuw parcours voor snelheidsduivels. Ik weet niet of Mitsotakis verstand heeft van veilig verkeer, maar volgens hem maken deze nieuwe wegen het verkeer een stuk veiliger. Hij heeft echter niets gezegd over het drukke kruispunt van deze nieuwe weg met de weg van Kalloni naar Molyvos, waar geen rotonde of stoplicht slapende bestuurders zullen afremmen. De weg voert nu de lijst aan van Gevaarlijkste-Wegen-Op-Lesvos.

Met deze weg is het westen van het eiland toegankelijker geworden. De nieuwe haven in Sigri kan nu volop draaien, ook al is dat voorlopig nog maar voor één veerboot per week, die slechts van juni tot augustus dit kleine dorpje met een bezoekje vereert. Het is maar de vraag of deze weg het slaperige, maar schone Sigri zal kunnen wakker kussen.

Het interessante Natuurhistorisch Museum van het Versteende Woud van Lesvos te Sigri is de grote winnaar: niet alleen is het nu sneller te bereiken, maar tevens is men 18.837 archeologische stukken rijker geworden tijdens de aanleg van de weg: een recordvondst aan archeologische zaken in Griekenland. Het pronkstuk van deze nieuwe verzameling – grotendeels versteende bomen – is een bijna geheel intacte, miljoenen jaren oude boom met zijtakken.

Een andere winnaar zou Lapsarna kunnen zijn, een gehucht aan zee even onder Sigri. Niet dat de nieuwe weg tot Lapsarna doorloopt. Tussen Sigri en Lapsarna liggen wat bergen waarop boeren hun vee laten grazen. Zij hebben de slecht begaanbare landwegen uitgerust met ontelbare hekken, die al dan niet open- en dichtgeknoopt kunnen worden en de korte afstand zelfs voor de beste jeeps tot een hel maken.

De officiële (lange) weg naar Lapsarna begint boven bij Andissa, waar je tegenwoordig dus sneller kunt komen via de nieuwe weg. De andere weg naar Lapsarna is via Liota. Ik weet niet wat het geheim van Lapsarna is: er woont een handjevol mensen, het heeft geen taverne, er is een niet echt aantrekkelijk strand, maar je vindt er wel een charmant kerkje aan zee. Misschien dat deze weg, die langs schitterende vergezichten op het desolate westen van Lesvos en deels langs de kust voert, op de lijst van Mooiste-Wegen-Op-Lesvos moet komen. De gemeente heeft in ieder geval heel wat geïnvesteerd om deze ooit zo bar en boos slechte weg zo mooi als de nieuwe weg Kalloni – Sigri te krijgen, en heeft daarmee de reistijd ook daar fors verkort.

Het meest populaire toeristenstadje van het eiland, Molyvos, heeft het nakijken. Er is weliswaar net een contract getekend om ook van Pètra naar Kalloni een hoognodige nieuwe weg aan te leggen, maar het eerste contract van de weg Kalloni – Sigri werd meer dan twaalf jaar geleden getekend: reken dus maar uit, wanneer de nieuwe weg van Pètra naar Kalloni geopend zal worden. Dat zal zeker niet binnen de ambtstermijn van Mitsotakis zijn!

Misschien om de boel te sussen, heeft de gemeente toestemming gegeven voor de aanleg van een parkeerterrein, meteen wanneer je Molyvos binnenkomt en waar eens de openluchtbioscoop was en een fraai veld olijfbomen je een warm welkom heette. Er wordt gefluisterd dat dit stenen gat bij de poorten van Molyvos betaald parkeren gaat invoeren!

Voor het nabijgelegen Eftaloe heeft de gemeente vast een ontmoedigingsbeleid gehanteerd. De heetwaterbronnen van Eftaloe worden nog steeds door een groep bewoners schoongemaakt en (illegaal) opengehouden. De enige weg die daarheen leidt, is vroeg in de winter zodanig beschadigd door stormen en zee dat er deels nog maar één weghelft beschikbaar is voor het verkeer. Lapsarna en zelfs Sigri kunnen alleen nog maar dromen over de drukte op deze weg in de zomer: bussen met ladingen toeristen, hotelbusjes die de godganse dag op en neer racen, taxi’s en nog veel meer mensen die worden aangetrokken door het ooit betrekkelijk rustige en fraaie strand van Eftaloe, waarvan het eerste deel sinds vorige zomer is veranderd in een lawaaierig oord met strandtaverne, veredelde hamburgertent, harde muziek, zonnebedden en parasols. Deze zwaar gehavende weg verdient het ook om op de lijst van Gevaarlijkste-Wegen-Op-Lesvos te komen, zelfs een plaats hoger dan de weg Kalloni-Sigri.

Het is duidelijk dat Mitsotakis hier was om zichzelf op de borst te slaan en dat hij met zijn ‘belangrijke’ aanwezigheid het Lesvoriaanse volk om de tuin probeerde te leiden. De communistische partij maakte gehakt van zijn bezoek en somde even op, wat het arme Lesvos allemaal te lijden heeft, zoals de arme boeren, de aardbevingsslachtoffers van Vrisa en de enorme schade door de bosbranden in Vatera. Maar dat is weer totaal iets anders dan de Gevaarlijkste-Wegen-Op-Lesvos.