Over asfaltwoede en de naderende ramp in Skala Erèsoe

(strand van Lapsarna)

Skala Sykaminia is een klein dorp, bekend geworden door een bescheiden kerkje op een stevige rots aan zee, waaromheen de beroemde roman Madonna met de vissenstaart van Stratis Myrivilis speelt. Het plaatsje met zijn pittoreske haven is zeer geliefd onder toeristen. Het stond enkele jaren geleden in de schijnwerpers, omdat enkele inwoners op de nominatielijst voor de Nobelprijs voor de vrede terechtkwamen vanwege hun onuitputtelijke hulp aan vluchtelingen. Vorig jaar haalde het dorpje wederom de kranten, omdat een van zijn illustere inwoners, transvrouw Dimitroela, verdween. Zij was een bekende verschijning, die in vrouwenkleren door het dorp paradeerde. Nadat kinderen bij haar hadden ingebroken en haar dwongen om te dansen en andere dingen tegen haar zin te doen, waren de stoppen bij Dimitroela doorgeslagen en werd ze afgevoerd naar een psychiatrische kliniek in Athene, waaruit ze ontsnapte. Vervolgens werd ze aangereden en overleed ze.

Skala Sykamnia is te bereiken over een asfaltweg die naar beneden loopt vanuit het bergdorp Sykaminia, of via een onverharde weg die vanuit Eftaloe langs de kust en over bergvoeten slingert. Eftaloe is bekend om zijn stranden en de heetwaterbron. De weg naar het dorp met het zeemeerminkerkje leidt naar meer heetwaterbronnen en is misschien wel de meest populaire wandelroute op het eiland. Hoewel ook automobilisten regelmatig de weg verkennen – daarbij kuilen, stof en stenen riskerend – zou het bijzonder triest zijn wanneer deze geliefde route een dikke plak asfalt krijgt. Er doen al jaren geruchten de ronde over deze plannen, maar nu lijkt het er toch van te gaan komen. Ik vraag me af wie er baat bij zou hebben. Sykaminia is nu niet bepaald een wereldstad en het is al bereikbaar via het asfalt van de hoge kustweg.

De asfaltwoede is groot op het eiland. Zo wil men – naast een aantal andere wegen – ook de weg van Liota naar Lapsarna asfalteren, een prachtige route door een compleet verlaten kustlandschap. Deze stoffige weg wordt bij mijn weten niet onder de voet gelopen door wandelaars, dus de asfaltering ervan is misschien juist een aanwinst voor het eiland: een mooie weg voor mensen die graag per auto, brommer of fiets over het eiland willen toeren. Wanneer deze weg naar Lapsarna – niet meer dan een beetje rommelig strand met een aantal vakantiehuizen – inderdaad geasfalteerd wordt, zou men ook een weg moeten vrijmaken naar Sigri, dat in wezen naast Lapsarna ligt: je hoeft enkel maar een berg over te steken om in het dal naast Sigri uit te komen. Het probleem van die berg is, dat boeren die daar hun vee en stallen hebben, alle weggetjes hebben afgezet en er dus praktisch geen doorkomen aan is vanwege al die hekken. Bovendien is het een weg die je in geen geval met een gewone auto kunt rijden, want met een jeep is het al een hele onderneming.

Dat de weg Eftaloe – Skala Sykamnias wordt geasfalteerd, is een kleine toeristische ramp. Maar ook Skala Erèsoe heeft een hoop ellende in het vooruitzicht. Deze kleine, oeroude kustplaats ligt aan een van de weinige grote zandstranden die het eiland rijk is, waar naast lesbiennes veel andere toeristen van genieten. Het dorp zelf bestaat uit kleinschalige toeristenonderkomens, een boulevard vol houten terrassen die over het strand op palen zijn gebouwd, en een schitterend uitzicht op die o zo blauwe zee en de bergen. Er hangt een relaxte sfeer en het zijn veelal natuurliefhebbers die zich op het strand uitstrekken in de zon.

Een of andere ondernemer heeft zich door al deze schoonheid laten verleiden en besloten hier munt uit te slaan. Voor zijn project om een hotel met huisjes, bar en andere toeristische vervuiling te plaatsen midden op dat mooie, ongerepte strand, heeft hij een gewillig oor gevonden bij iemand uit de gemeenteraad. In Griekenland is het een regel dat het strand van iedereen is, dus er mag zeker niet gebouwd worden. Maar slimme zakenlui weten altijd wel ergens een vrijstelling voor te krijgen, zo ook in Skala Erèsoe. De meeste bewoners en fans van dit dorp zijn woedend en protesteren regelmatig. Maar we kennen allemaal het effect daarvan: meestal wint het grote geld.

Ik stel voor dat deze ondernemer zijn boeltje gaat bouwen op het strand van Lapsarna, ook best een mooie plek, waar echter nog weinig leven is. Hij heeft daar praktisch de hele baai voor zichzelf en kan het hele strand volplempen met barretjes en zonneterrassen. Vanuit Lapsarna kun je binnenkort via een asfaltbaan naar de gezellige taverna in Liota zoeven en wie weet, komt er ook nog wat asfalt rechtstreeks naar Sigri, waar binnenkort de nieuwe haven moet opengaan. Geen slechte plek, toch?