Alkyonides dagen
De Alkyonides dagen zijn een typisch Grieks weersverschijnsel. Gewoonlijk vinden deze dagen na nieuwjaar plaats, ergens in januari. Het is een aantal dagen tot twee weken achtereen waarop de wind verstek laat gaan en de hemelsblauwe winterlucht zich tooit met een schitterende zon.
De Grieken (en veel andere volkeren) hebben voor de meeste natuurverschijnselen een mythe en dus ook voor de Alkionides dagen: Alkyone, dochter van de god van de wind Aeolos, trouwde koning Ceyx. Deze verdronk jammerlijk tijdens een storm, en Alkyone was hier zo bedroefd over dat zij zich in de golven wierp en ook verdronk. De goden toonden hun medeleven en veranderden het liefdespaar in zeevogels (blauwe ijsvogels). Aeolos zorgde ervoor dat telkens in januari de winterse winden zich twee weken koest hielden, zodat de vogels in alle rust een nest op de rotsen konden bouwen om daarin eieren te leggen.
Ik dacht dit jaar dat de Alkyonides dagen begin januari plaatsvonden, toen het weer zich van zijn mooiste kant liet zien. Het weer werd echter halverwege januari nóg mooier, dus misschien vonden die speciale dagen toen pas plaats. Echter, het mooie weer wist niet van ophouden en werd steeds warmer. Misschien dat de Alkyonides dagen dus eind januari waren; of werden ze verplaatst naar februari, toen het lenteweer aanving met de metamorfose van de natuur? Overal begonnen bloemen haastig hun kopjes te vertonen, steeds meer amandelbomen raakten in de bloei en zelfs de eerste wilde asperges schoten omhoog. Halverwege februari deed de thermometer een poging om de 20 ºC te halen: voor nog meer bloemen het teken dat ze toch echt op moesten schieten met het ontvouwen van hun kleurige bloemblaadjes.
Nu is het inmiddels zó warm dat zelfs de goden waarschijnlijk niet meer weten wat ze doen: dit jaar hebben we geen Alkyonides dágen maar máánden. Wat zullen de vogeltjes blij zijn met hun warme nesten. Ik ben wat minder blij, want niet alleen de nestelende vogeltjes zijn gebaat bij dit weer, ook de insecten zullen komende zomer het hoogste woord gaan krijgen. Nu al oefenen ze er lustig op los: grote brommende bijen, de eerste muggen, voorzichtig fladderende vlinders en zoemende bromvliegen verkennen het nieuwe jaar. En ik vrees dat ook de fruitvlieg dakos, die verantwoordelijk was voor de slechte olijvenoogst afgelopen winter, zich nu al zit te verkneukelen op wederom een grootse aanval op de komende nieuwe olijven.
Ik zal echter niet te hard klagen want ik geniet natuurlijk ongelooflijk van dit heerlijke weer, en heel veel Grieken zullen blij zijn dat ze minder geld aan de verwarming kwijt zijn dan tijdens andere winters. Een andere klacht is dat er nog lang niet genoeg regen is gevallen, zodat nog talrijke rivieren droog staan. Maar we gaan pas naar het einde van februari, dus de zondvloed kan nog komen.
Het is maar goed dat we niet zelf het weer kunnen bepalen, want anders hadden we vast bonje gehad tussen de mensen die zo goedkoop mogelijk de winter willen doorkomen en genieten van het mooie weer, en de mensen die menen dat lage temperaturen en veel hemelwater het evenwicht in de natuur ten goede komt.
Maar het mooie weer is wel telkens het gesprek van de dag. Er wordt gezegd dat Nederlanders het altijd over het weer hebben, maar kom dan maar eens kijken in Griekenland. Overigens, om het weer in Griekenland te zien, hoef je zelfs niet meer te reizen. Gewoon de computer openen en klik, via de webcam in Vafios kun je genieten van blauwe luchten en schitterende zonsondergangen bij Molyvos. Ben je nieuwsgierig wat er zich in de haven van Plomari afspeelt, dat kun je via een webcam bekijken. Ken je er mensen en wil je even zwaaien, dan is er zelfs een tweede webcam in Plomari geïnstalleerd, waarop je het komen en gaan op straat kunt bekijken. Vraag je je af of het op het buureiland Chios hetzelfde weer is als op Lesvos, druk op de knop en je ziet het weer via de webcam in Kampos.
Heb je de tijd en ben je nieuwsgierig naar het weer in geheel Griekenland, dan zijn er pagina’s waarmee je overal in Griekenland naar het weer kunt kijken. Van een drukke snelweg naar Athene, een onbesneeuwde skipiste en de grote Olympus tot (voor mij) onbekende stranden en andere plekken: via heldere camera’s, stoffige camera’s en gewoon stilstaande foto’s. Voor mensen die – behalve mooie plaatjes – ook geïnteresseerd zijn in de rest van het weer, zoals luchtdruk, vochtigheid en temperatuur, dan is de webpagina van Paleiochori in Kavala misschien wel een van de beste: o.a. met 3 camera’s gericht op 3 verschillende windrichtingen.