Vliegeren en gegrilde schelpdieren

Vroeger ging ik met mijn broer regelmatig vliegeren in de duinen. Grote lol, maar ook erg veel schrammen van het ophalen van de gecrashte vliegers uit de doornbosjes. We hadden witte vliegtuigjes met rode, om hun as draaiende vleugels. En ongetwijfeld ook anderen, maar die herinner ik me niet meer.

In vliegerwinkels is het tegenwoordig hard zoeken naar simpele modellen. Vroeger bestond de vliegerwereld alleen maar uit 1-lijns vliegers, zoals ze nu genoemd worden. Tegenwoordig kun je matrassen, surfvliegers, kitevliegers en noem maar op kopen: je voortbewegen dankzij de wind heeft een grote vlucht genomen. En zelfs wat betreft 1-lijns vliegers heeft de wereld niet stilgestaan. Daarvoor hoef je alleen maar naar de wild variërende prijzen te kijken, van een paar tot enkele honderden euro’s.

Het verhaal gaat dat de allereerste vlieger werd uitgevonden door een Chinese boer die zijn hoed aan een touwtje had vastgemaakt, omdat die telkens van zijn hoofd waaide. Vervolgens was er een generaal die een vlieger gebruikte om te meten hoever de weg nog was naar een in te nemen stad. Er zijn volop verhalen over vliegers die ingezet werden in de oorlog. Zo ook voor een leger dat weigerde verder te vechten, omdat het een komeet had gezien die als een teken van onheil werd beschouwd. Toen liet de generaal een vlieger op met een vuurbal, wat de soldaten interpreteerden als een omgedraaide komeet die weer de hemel inschoot, en vol goede moed stortten ze zich weer in het strijdgewoel.

Er wordt ook gezegd dat de vlieger werd uitgevonden in de landen rond de Stille Oceaan. Daar lieten ze vliegers op met een net en aas aan de staart om vissen te vangen, wat me een erg gecompliceerde maar wel boeiende vismethode lijkt.

Het verhaal gaat dat Marco Polo eind 13de eeuw de vlieger vanuit China naar Europa bracht, maar in Griekenland bestond de vlieger al enkele honderden jaren vóór Chr., getuige onder andere de afbeelding van een meisje en haar vlieger op een oeroude vaas. De Griekse goden heb ik echter niet op vliegeren kunnen betrappen. In de mythologie was er alleen Ikaros die vloog, maar met zijn wassen vleugels te dicht bij de zon kwam en neerstortte.

Ondanks dat we nu zelf in metalen vliegers door de lucht schieten, is het eenvoudige 1-lijns vliegeren over de gehele wereld nog steeds populair. Overal vind je vliegerfestivals, waar steeds grotere objecten de lucht in worden gelaten. In veel landen is vliegeren een traditie op speciale dagen, zoals bijvoorbeeld vandaag in Griekenland: het is Schone Maandag (Kathara Deftera), de laatste dag van het carnaval, voordat de vastentijd begint.

Ondanks de aanzwellende wind gooiden de kinderen van Molyvos vandaag de vliegers in de lucht. Nou ja, meestal zijn het de vaders die deze taak op de hals geschoven krijgen. Daarna was het eten geblazen: crisis of niet, de restaurants hadden genoeg te doen.

Op Schone Maandag eet men geen vis of vlees, maar week- en schelpdieren. Eergisteren kreeg ik een zak venusschelpen, waartussen een soort arkschelpen zaten (langwerpige kokkels). Ik kende ze, maar had ze nog nooit gegeten. Een vriend opgebeld met de vraag of ze te eten waren: hij raadde me aan ze te grillen. Schelpdieren grillen? Het kwam me mooi uit: schelpdieren die je meteen van de vissers krijgt, hebben vaak nog zo’n modderig algen jasje, wat een hele klus is om schoon te maken voordat je ze kunt koken. Dus gingen ze regelrecht op de grill in de open haard! Toen ik ze openklapte, leken het wel oranje mosselen: verrukkelijk, met een vleugje rookgeur van het hout.

De Grieken eten schelpdieren rauw, maar daar kan ik helaas niet tegen. Bij vrienden werd vandaag de grill aangemaakt om heel onorthodox toch vlees te grillen. Daar kwam weer een zak schelpdieren aan: oesters, venusschelpen en kleine sint-jakobsschelpen. We hebben ze allemaal gegrild, wat een fantastisch maal was. Eigenlijk hadden we al vliegerend willen uitbuiken, maar de bulderende wind en de ijzige kou waren van dusdanige aard dat de vliegers tot volgend jaar weer de kast in gingen. Toch jammer dat deze vliegertraditie slechts eens in het jaar de kop opsteekt.